3 vragen aan bestuurslid Ignace Schellekens-Franssen

Achter de schermen werkt ons team en bestuur hard om met onze organisatie een positieve impact te maken. Via interviews leren we hen beter kennen. Dit keer stelden we drie vragen aan bestuurslid Ignace Schellekens-Franssen.

In 2007 was ze betrokken bij onze oprichting en sinds 2019 maakt zij onderdeel uit van ons bestuur. Daarnaast is ze werkzaam als projectmedewerker bij RDO Balije van Utrecht.

Wat heeft je geïnspireerd om je in te zetten voor FBNR?

”Vanuit een Rotterdams vermogensfonds ben ik in 2007 betrokken geweest bij de oprichting van FBNR. Vanaf het begin vond ik dit een mooi publiek privaat initiatief dat juist door de samenwerking tussen verschillende partijen die mensen in financiële nood proberen te helpen, een meerwaarde heeft.

De kosten van het apparaat worden door de gemeente gedragen, het giftenbudget komt van donateurs ( fondsen, kerken, bedrijven en particulieren) en de aanvragen worden ingediend via de maatschappelijke instellingen in Rotterdam. Als fonds kunnen wij mensen in een kwetsbare positie met een gift ondersteunen.

Als wij merken dat wij veel vergelijkbare aanvragen krijgen op een terrein waar overheidsvoorzieningen blijkbaar niet werken of tekort schieten, dan kunnen wij dit doorgeven aan onze contacten. Bijvoorbeeld bij de gemeente Rotterdam en hun beleidsmakers.

Ook denkt FBNR met hulpverleners mee om meer structurele oplossingen te bereiken. Door een deel van ons budget via FBNR te besteden, bereiken we méér dan alleen geld geven.

De inzet en resultaten van FBNR heb ik altijd op afstand gevolgd, en toen ik in 2019 gevraagd werd om bestuurslid te worden, ben ik daar graag op in gegaan. Ondanks dat onze samenleving haar best doet met regelingen voor mensen in nood, zie ik dat dat niet altijd lukt en dan is het fijn om vanuit een fonds de situatie voor iemand iets te verbeteren.”

Welk verschil maakt FBNR volgens jou in de samenleving?

”Vanuit de overheid is maatwerk niet mogelijk, alle regels gelden voor iedereen. Maar de situatie van mensen verschilt. Daarom is het fijn dat FBNR als iemand die buiten alle overheidsregels valt en wel financiële hulp nodig heeft, op een menselijke manier met maatwerk kan kijken of die persoon geholpen kan worden met een gift. Als uiterste vangnet, dat blijkt helaas toch vaak nodig.”

Wat is de grootste uitdaging waar FBNR nu voor staat?

”De grootste uitdaging voor FBNR nu is hoe zij kan zorgen dat haar signalen zoveel mogelijk leiden tot verbeteringen in de regelgeving. FBNR is sinds 2007 alleen maar enorm gegroeid. Dat kan zo niet doorgaan, want een gift moet eigenlijk een uitzondering zijn en geen vanzelfsprekende oplossing.

Goede regelgeving om te zorgen dat mensen mee kunnen doen in de samenleving is een taak van de overheid. Als de aanvragen bij FBNR maar blijven stijgen dan voldoet de regelgeving blijkbaar niet meer. We moeten ons dus blijven inzetten om daar aandacht voor te vragen.”